Opozycja polityczna i opór społeczny to tematy często podejmowane przez specjalistów zajmujących się historią powojennej Polski, dotychczas jednak brakowało wydawnictwa zbierającego wyniki tych badań. Chcielibyśmy, żeby seria "Opozycja i opór społeczny w Polsce po 1956 roku" to ułatwiła. W pierwszym tomie publikujemy kilka tekstów dotyczących niezależnego ruchu wydawniczego w Polsce lat siedemdziesiątych i osiemdziesiątych, a także artykuły bardziej zróżnicowane tematycznie: poświęcone m.in. Federacji Młodzieży Walczącej, kondycji społeczeństwa węgierskiego w latach sześćdziesiątych, wyłaniającej się z raportów Radia Wolna Europa, wydarzeniom w Czechosłowacji w 1968 roku z perspektywy mieszkańców Dolnego Śląska.

Prezentujemy drugi tom wydawnictwa "Opozycja i opór społeczny w Polsce po 1956 roku". Chcielibyśmy, by seria ta służyła refleksji nad zjawiskami zorganizowanego i spontanicznego sprzeciwu przeciwko polityce władz komunistycznych w Polsce. Jednocześnie może być ona miejscem publikacji studiów na temat historii opozycji i oporu społecznego w innych krajach komunistycznych, co umożliwiłoby spojrzenie z perspektywy porównawczej. Naszą intencją jest nadanie jej charakteru interdyscyplinarnego; pragniemy publikować teksty przedstawicieli innych nauk humanistycznych niż historia: politologów, socjologów, kulturoznawców, antropologów, medioznawców. Przewidujemy zarówno studia faktograficzne opisujące genezę, przebieg i skutki poszczególnych wydarzeń na poziomie ogólnokrajowym i regionalnym, jak i teksty problemowe czy bardziej teoretyczne. Za niezwykle potrzebne uznajemy studia stawiające szersze pytania - dotyczące granic pojęć opozycji i oporu społecznego, ich relacji z innymi kategoriami opisującymi postawy społeczne w PRL (np. przystosowanie). Widzimy także możliwość publikowania artykułów przedstawiających postulaty badawcze dotyczące interesujących nas zagadnień.

Jacek Hugo-Bader przejechał kawał świata, spotykał zachwycających, a czasem strasznych ludzi, ale dopiero teraz opowiada o swojej najbardziej niezwykłej wyprawie, swoim największym życiowym wyzwaniu.
Kreśli historię polskiej opozycji poprzez losy tych, którzy ją tworzyli - Kolumbów rocznik 50 - swoich, jak mówi, najbliższych, sióstr i braci. To ma być jego miłosne epitafium dla tego pokolenia.
Co zrobili ze swoim niezwykłym życiem dawni konspiratorzy, których bronią były papier, farba drukarska i powielacze?
Żałują, że to nie były karabiny?